Το περασμένο Αύγουστο του 2024 και ενώ καιγόταν η Βόρεια Αττική με την πυρκαγιά να φτάνει εντός του αστικού ιστού, εστία φωτιάς ξεκίνησε στον Υμηττό στην περιοχή της Γλυφάδας, η οποία ευτυχώς τέθηκε υπό έλεγχο πολύ γρήγορα. Για τον εμπρησμό συνελήφθησαν 2 δεκατετράχρονοι, οι οποίοι ομολόγησαν την πράξη με κίνητρό τους: το χαβαλέ. Οι δεκατετράχρονοι έπεσαν «στα μαλακά», αφού η ποινή τους ήταν ένα χρηματικό πρόστιμο που τους επιβλήθηκε και στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι.
Η εξέλιξη αυτή, δημιούργησε μία σχετική κοινωνική οργή και μάλιστα σε μία στιγμή όπου βιώναμε τις καταστροφικές συνέπειες της πυρκαγιάς στα βόρεια του Νομού. Και σε αυτό το σημείο έρχονται πάντα κάποιοι να αδράξουν την ευκαιρία για λίγο ατόφιο λαϊκισμό. Ο Δήμαρχος Αργυρούπολης – Ελληνικού διοικώντας ένα Δήμο όπου πολλοί πολίτες προς τιμήν τους φρουρούν εθελοντικά το όρος, εκμεταλλεύεται την οργή από μερίδα της κοινωνίας και αποφασίζει να λάβει πρωτοβουλία για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Δημοσιεύει ένα ψήφισμα μέσω διαδικτυακής πλατφόρμας ζητώντας τη συμβολή μας μέσω της υπογραφής μας, διεκδικώντας:
1)Να επιβάλλεται υποχρεωτικά ως παρεπόμενη ποινή και αναμορφωτικό μέτρο, αντιστοίχως, στους ενήλικους και ανήλικους δράστες των εγκλημάτων βανδαλισμού του δημοσίου χώρου και εμπρησμού των δασών, η παροχή κοινωφελούς εργασίας στους τομείς καθαριότητας, συντήρησης και πρασίνου των ΟΤΑ.
2)Να μειωθεί από τα 15 στα 14 έτη το ηλικιακό όριο για την επιβολή σε ανηλίκους του ως άνω αναμορφωτικού μέτρου της κοινωφελούς εργασίας.
Τα παραπάνω εκ πρώτης όψεως δε φαίνονται παράλογα (μάλλον), αλλά ας δούμε το ζήτημα ψύχραιμα και ας αναπτύξουμε κάποιες δευτερογενείς σκέψεις.
Αν μη τί άλλο, μέσα από τη σελίδα μας αναπτύσσουμε κυρίως θέματα που αποδεικνύουν την ευαισθησία μας σε σχέση με το περιβάλλον και το δημόσιο χώρο. Εδώ όμως πρέπει να κάνουμε κάποιες δευτερογενείς σκέψεις. Η σπασμωδική διεκδίκηση τιμωρίας μέσω ενός ψηφίσματος για να εξευμενίσουμε τη μάζα, μάλλον δεν αποτελεί λύση. Και μάλιστα από μία δημοτική αρχή που έχει πολύ «περίεργη» αντίληψη και για το περιβάλλον αλλά και για το δημόσιο χώρο όπως θα δούμε παρακάτω.
Ερώτημα 1: Ας παρακάμψουμε το σκέλος για τον εμπρησμό και ας επικεντρωθούμε στη φράση: «βανδαλισμός δημόσιας περιουσίας». Για παράδειγμα, αν συλληφθούν πιτσιρικάδες ή και όχι τόσο πιτσιρικάδες που φιλοτεχνούν graffiti, θα θεωρηθούν βάνδαλοι και θα οδηγηθούν στη δικαιοσύνη κινδυνεύοντας να επωμιστούν τις παραπάνω ποινές;
Ερώτημα 2: Η μείωση του ηλικιακού ορίου ως άνω αναμορφωτικού μέτρου της κοινωφελούς εργασίας από τα 15 στα 14 έτη. Στο συγκεκριμένο περιστατικό έτυχε οι δράστες να είναι δεκατετράχρονοι. Οπότε κρίνοντας από αυτό το γεγονός, διεκδικούμε την αυστηρότερη ποινή στα δεκατετράχρονα. Αν ήταν δωδεκάχρονοι; αν αύριο ένα δεκάχρονος χαράξει ένα παγκάκι ή διαπράξει κάτι πιο «βαρύ», θα διεκδικήσουμε να μειωθεί το όριο στα 10 έτη;
Όλα τα παραπάνω είναι υπό συζήτηση, αλλά σίγουρα η κίνηση αυτή στερείται λογικής και μοναδικό σκοπό έχει να «χαϊδέψει αυτιά».
Από τί κινδυνεύει όμως πραγματικά η δημόσια περιουσία και το περιβάλλον του Υμηττού;
ΤΟ «ΜΠΟΥΜΕΡΑΝΓΚ»
Ο κύριος Γιάννης Κωνσταντάτος ως Δήμαρχος Αργυρούπολης- Ελληνικού, έχει διατελέσει επί σειρά ετών Πρόεδρος του Συνδέσμου Προστασίας και Ανάπτυξης Υμηττού (ΣΠΑΥ) και προσφάτως μεταπήδησε στην προεδρία του Φορέα Διαχείρισης Κοινοχρήστων Χώρων Ελληνικού.
Σχετικά με τον Υμηττό:
Ως Πρόεδρος του ΣΠΑΥ, έχει παρουσιάσει πολλές φορές σχέδια που έρχονται σε αντίθεση με το θεσμικό του ρόλο και επίσημα σε FORUM που έχει διοργανώσει ο Σύνδεσμος με πρωτοβουλία του ίδιου, αλλά και σε δημόσιες δηλώσεις. Συγκεκριμένα για τον Υμηττό, ουκ ολίγες φορές μας έφερε μπροστά στα μάτια μας με εντυπωσιακές παρουσιάσεις και γραφικά, σχέδια για παρκοποίηση και τουριστικοποίηση του ορεινού όγκου, με φαραωνικά σχέδια για τουριστικές διαδρομές, ακόμα και τοποθέτηση φορτιστών ή και κατασκευών εντός του βουνού για την προσέγγιση επισκεπτών. Στο τελευταίο FORUM του ΣΠΑΥ δε δίστασε να στηρίξει ακόμα και την κατασκευή αυτοκινητοδρόμων και νέων σηράγγων στον Υμηττό που θα συνδέουν το Δήμο του με το Κορωπί. Όλα αυτά τόλμησε να τα στηρίξει ακόμα και στο Συνέδριο του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου την περασμένη άνοιξη στην Ηλιούπολη με θέμα τον Υμηττό, όπου αγνοώντας τις επισημάνσεις των επιστημόνων για προσοχή σχετικά με τη φέρουσα ικανότητα επισκεψιμότητας όπου εξαιτίας της ρισκάρουμε την διατάραξη του οικοσυστήματος, να εμμένει στην τουριστικοποίηση του όρους. Στην ίδια εκδήλωση! Επιπλέον δεν παρατηρήσαμε ποτέ να αναφέρεται στο νεο Π.Δ., το νομικό πλαίσιο που ετοιμάζει το Υπουργείο Περιβάλλοντος για τον Υμηττό, όπου προβλέπει ασύμβατες χρήσεις με το οικοσύστημα και νομιμοποιήσεις αυθαίρετων οικισμών.
Σχετικά με το «βανδαλισμό» της Δημόσιας Περιουσίας.
Εδώ τα πράγματα είναι πιο γνωστά, απλά και κατανοητά. Ο κ. Κωνσταντάτος είναι βασικός θιασώτης του μεγαλύτερου βανδαλισμού που έχει πραγματοποιηθεί σε δημόσια περιουσία εντός αστικού ιστού ίσως σε ολόκληρη τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας: φυσικά αναφερόμαστε στην «επένδυση» του Ελληνικού. Το δυνητικά μεγαλύτερο Μητροπολιτικό Πάρκο της Ευρώπης που θα το έλουζαν ελεύθερες ακτές και μετατράπηκε σε οικόπεδο αντιπαροχής και πεδίο αναισθητικής ανάπτυξης. Οι ουρανοξύστες, οι κλειστές παραλίες, η κατασκευή μιας νέας πόλης μέσα στην πόλη, τα καζίνο και ότι άλλο έχουν βάλει στο μυαλό τους να κατασκευάσουν εντός της πρώην δημόσιας περιουσίας, κάθε άλλο παρά σεβασμό προς αυτή υποδηλώνει. Και μάλιστα όλα αυτά σχεδόν χαρίστηκαν στους επίδοξους «επενδυτές». Πρόσφατα μάλιστα, ο Δήμαρχος Ηλιούπολης ως μέλος του Φορέα Διαχείρισης, μαρτύρησε ίσως άθελά του, τί πρόκειται να συμβεί στο Ελληνικό πανηγυρίζοντας για την εξασφάλιση ελεύθερης πρόσβασης των δημοτών της Ηλιούπολης στην παραλία του Ελληνικού.
Οι πολυάριθμες δημοσιεύσεις τοπικών μέσων των Νοτίων Προαστίων που εκθειάζουν την πρωτοβουλία της συλλογής υπογραφών με τίτλους: «Θερμή ανταπόκριση του κόσμου στην πρόταση Κωνσταντάτου για κοινοφελή εργασία σε όσους βανδαλίζουν τον δημόσιο χώρο» ή «Αλλάζει τα δεδομένα της νεανικής παραβατικότητας πρωτοβουλία του Δήμου Αργυρούπολης- Ελληνικού» ή «Η Κοινωφελής Εργασία απάντηση στους βανδαλισμούς. Η πρωτοβουλία του Γιάννη Κωνσταντάτου για την επιβολή κοινωνικής εργασίας σε όσους συλληφθούν να βανδαλίζουν δημόσια περιουσία ή να βάζουν φωτιά σε δάση.», έχουν αναφερθεί ποτέ σε όλα τα παραπάνω; έχουν αναφερθεί για παράδειγμα στη συλλογή υπογραφών των κατοίκων Ηλιούπολης και Αργυρούπολης για την απομάκρυνση του επιβλαβούς έτσι κι αλλιώς αλλά και παράνομου Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης στον Υμηττό που «τρέχει» αυτή την περίοδο;
Κλείνοντας, θα εκφράσουμε μία τελευταία απορία: οι διεκδικήσεις για την αυστηροποίηση των ποινών θα αφορούν μόνο τους δεκατετράχονους εμπρηστές ή θα επεκταθούν σε όλους όσους εγκληματούν εναντίον του περιβάλλοντος και της δημόσιας περιουσίας, ακόμα κι αν αυτοί είναι θεσμικοί άρχοντες ή οι συνεργάτες- επενδυτές αυτών…;
Συντακτική Ομάδα «Υψηλής Τάσης».
